Arnulf de Metz

  Gegevens:

• Vermelding: Hij was een Frankische edelman en later bisschop van Metz. Hij was een van de belangrijkste Frankische politici van zijn tijd en is na zijn dood heilig verklaard. Hij was eerst begraven in Remiremont maar is in 717 herbegraven in Metz in een abdij die daarna naar hem werd genoemd.

Arnulf diende het Austrasische hof onder Theudebert II (595-612) en was beheerder van de koninklijke domeinen en graaf aan de Schelde. In 613 leidde hij met Pepijn van Landen en hofmeier Warchenar van Bourgondië, de aristocratische opstand tegen de nieuwe minderjarige koning van Austrasië en Bourgondië, Sigebert II, en de koningin-overgrootmoeder Brunhilde van Austrasië die de feitelijke macht bezat - wat de oorzaak was van het conflict. De opstandelingen sloten een bondgenootschap met Chlotarius II van Neustrië. Tezamen versloegen ze de troepen van Sigebert en Brunhilde bij de Aisne, waarna Sigebert en Brunhilde werden gedood. In Andernach werd een verdrag gesloten waarin de autonomie van Austrasië en de leidende rol van de Austrasische adel werden vastgelegd.

In 614 geeft Arnulf te kennen dat hij in een klooster wilt treden maar in plaats daarvan benoemd Chlotarius hem tot bisschop van Metz, wat ook een politiek belangrijke functie was. In 623 wordt hij voogd van Dagobert I, die door zijn vader tot koning van Austrasië is benoemd (wat ook een uiting is van de Austrasische autonomie). Een jaar later onderdrukt hij samen met Pepijn een opstand in Thüringen. En in 625 bemiddelt hij een overeenkomst tussen Chlotarius en Dagobert.

In 629 treedt hij in het klooster van Remiremont, zou voor zieken en leprozen hebben gezorgd en de rest van zijn leven als kluizenaar hebben geleefd.

• Vermelding: De voorouders van Arnulf zijn onzeker volgens alle bronnen. Deze worden alleen genoemd in latere genealogieën en lijken vooral tot doel te hebben om de Karolingen te verbinden met Merovingen en Romeinse voorouders. De Vita van Arnulf vermeldtalleen dat hij uit een rijke adellijke familie komt. Zijn familie had vermoedelijk bezittingen bij Metz en Verdun.

Voor hij bisschop werd, was hij getrouwd met Doda (geboren ca. 590). Na zijn benoeming tot bisschop zou zij in een klooster in Trier zijn getreden. Van Doda is eigenlijk niets bekend, de stelling dat zij een dochter van Arnoald was lijkt alleen gebaseerd te zijn op het gegeven dat zowel Arnoald als Arnulf graaf aan de Schelde waren, welke functie dan via Doda zou zijn doorgegeven. Arnulf en Doda hadden twee zoons:

Arnulf trouwde met Doda nn.¹ (Doda nn werd geboren omstreeks 590.)